Herken je dit? Je dochter komt binnen in de nieuwe klas en de juf zegt vrolijk: ‘Hallo, leuk dat je er bent! Hoe gaat het met je?’ Je dochter kijkt haar aan, blijft stokstijf staan en zegt niets terug. Je denkt aan beleefdheidsnormen en zegt vriendelijk: ‘Zeg eens hallo tegen de juf. Geen reactie.
Intensieve informatieverwerking
Als je kind hoogsensitief is, kan dit te maken hebben met de intensieve informatieverwerking van allerlei prikkels. Je kind kan gevoelig zijn voor fysieke en emotionele prikkels én voor prikkels uit nieuwe en sociale situaties. Deze prikkels verwerkt je kind intensief en dit kost tijd.
Dat je dochter niet direct kan groeten, kan komen doordat ze beschikking heeft over verschillende informatie en daar over nadenkt. Ze neemt misschien het klaslokaal in zich op, waar een leuke klok hangt en blauwe kasten staan. Ook bedenkt ze wat de juf van haar verwacht en ook wat jij van haar verwacht. ‘Mag ik zeggen dat ik het spannend vind? Of zal ik zeggen dat het goed met me gaat?’ vraagt ze zich af. Ze neemt in zich op op welke manier de kinderen met elkaar omgaan en bedenkt of ze zich veilig kan voelen in de klas. Want misschien gaat het wel net als vorig jaar, toen een van de jongens zo vervelend tegen haar deed.
Als je bedenkt dat deze gedachten tegelijkertijd in je dochters hoofd omgaan, is het niet verwonderlijk dat ze daar tijd voor nodig heeft. Pas als ze voor zichzelf antwoorden bij deze gedachten bedacht heeft, kan ze antwoord geven op een simpele vraag als ‘Hoe gaat het met je?’.
Als ze dan alsnog antwoordt met ‘goed’, dan kan dit dus betekenen: ‘Ik vind die klok leuk, de kasten vind ik maar niks. Ik denk dat het wel goed komt met de kinderen in de klas en die vervelende jongen ga ik negeren. Ik denk dat ik de juf wel kan vertrouwen.’
Het is niet zo gek dat je daar een paar minuten (of langer) voor nodig hebt!
